nieobliczalny — nieobliczalnyni 1. «nie dający się obliczyć; ogromny» Nieobliczalne straty. Nieobliczalne skarby. Nieobliczalne bogactwo. 2. «nie dający się przewidzieć, wytłumaczyć; reagujący w sposób nieoczekiwany, niepoczytalny» Nieobliczalni ludzie.… … Słownik języka polskiego
szalony — szalonyleni, szalonyleńszy 1. «taki, który oszalał, obłąkany; taki, który zdobywa się na szaleństwa, narwany, nieobliczalny» Szalony człowiek. Miotał się jak szalony. ◊ Szalona głowa, pot. szalona pałka «człowiek nieobliczalny; narwaniec» 2.… … Słownik języka polskiego
małpi — 1. pot. Dostać małpiego rozumu a) «zacząć się wygłupiać»: Dostaje małpiego rozumu i zaczyna się śmiać (...). W. Horwath, Seans. b) «zacząć się zachowywać w sposób dziwaczny lub nieobliczalny, stracić rozsądek, panowanie nad sobą; zwariować»:… … Słownik frazeologiczny
wariat — 1. pot. Jechać, pędzić, biec jak wariat «jechać, biec bardzo szybko»: Wjeżdżam do osady, a tu naprzeciw pędzi jak wariat czerwony golf. M. Bielecki, Dziewczyna. 2. Latać, biegać, jeździć jak szalony, pot. jak wariat «poruszać się z pośpiechem,… … Słownik frazeologiczny
chimeryk — m III, DB. a, N. chimerykkiem; lm M. chimerykycy, DB. ów «człowiek zmienny, kierujący się kaprysami, chimerami, fantazją itp.» Nieobliczalny chimeryk … Słownik języka polskiego
desperat — m IV, DB. a, Ms. desperatacie; lm M. desperataci, DB. ów «człowiek zrozpaczony, nie mający żadnej nadziei, zrezygnowany; człowiek nie mający nic do stracenia, w sposób nieobliczalny gotów na wszystko; straceniec» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
narwany — narwanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. narwać (p.) narwany w użyciu przym. pot. «postępujący w sposób niezrównoważony, porywczy, nieobliczalny; postrzelony, zwariowany» Narwany zawodnik, gracz … Słownik języka polskiego
nieobliczalnie — przysłów. od nieobliczalny a) w zn. 1: Wydawać nieobliczalnie dużo pieniędzy. b) w zn. 2: Postąpić, zachować się nieobliczalnie … Słownik języka polskiego
nieobliczalność — ż V, DCMs. nieobliczalnośćści, blm rzecz. od nieobliczalny a) w zn. 1: Nieobliczalność strat. b) w zn. 2: Młodzieńcza nieobliczalność … Słownik języka polskiego
pałka — ż III, CMs. pałkałce; lm D. pałkałek 1. «gruby kij, zwykle tępo zakończony» Uderzyć, walić kogoś pałką. ∆ Pałka gumowa «pręt gumowy z uchwytem, noszony przez policjantów jako rodzaj broni» ∆ Korona z (pięcioma, siedmioma, dziewięcioma) pałkami… … Słownik języka polskiego
